İstanbul'da festival tadı başkadır. Bu sene, geç de olsa teşrif edebildim İstanbul Film Festivali'ne. Çok fazla film seyrettim diyemem ama bu filmi ivedilikle yazmak isterim. Brúðguminn/Belalı Düğün, benim için tam da festivalin aynası bir film. Festival diye baktığımda aynaya, söyle senden daha güzeli var mı diye sorduğumda; bana bu filmlerle cevap versin. Vizyonda görmek mümkün değil, sağda solda duymak, internette farketmek epey güç ve bulup indirmek de imkansıza yakın. Ama festival var, iyi ki de var ve biraz da bu yüzden var. Her şeyden evvel hikayesi, derinliği ve samimiyetiyle etkileyen bir film. İzlanda doğası, 'puslu manzaralar' ve kırlangıçlar benzersiz. Buna bir de müzik, 'ucundan azcık' kurgu oyunları ve altmetin de eklenince tam da festivallik bir film ortaya çıkmış. Müzikler hoş, oyuncular da öyle. Şehir sıcak ama bu film insanı salonda tutar. Emek'te, filmin evvelinde John Malkovich kardeşi de gördük, selam ettik buradan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder