1974 yapımı bir film olduğundan, bu filmin dönemin konjonktürüne bakarak yıllarca yasaklı kalmasını anlayabiliyorum. Üstelik yönetmeni Tunç Okan'ın o dönemde; söylemekten mastürbatif bir keyif alınan ünlü yaftayla 'hain' olarak anılmasını, yoğun bir şekilde eleştirilmesini... Ancak katiyetle kabullenemediğim, bugün; 'filmin Türk insanını hakir gösterme gayesi taşıdığı' abuklamasının güncelliğini korumasıdır. Otobüs, Anadolu insanını yeren yahut eleştiren bir film değil; aksine insanımıza büyük bir sevgi ve şefkat besleyen, onun saflığına, masumiyetine gönül indiren bir filmdir. Ve enfestir. Elbet eksikleri, gereksizlikleri vardır. Sözgelimi seks/maske sahneleri net bir şekilde olmamış. Ama 35 yıl önce, çorak Türk Sineması'nda eşine rastlanmayacak bir şekilde çiçek açıp, meyve vermiş, böylesine cesur bir filmle ilgili 'çekirdeksiz meyve istiyorum' tadında yorum yapmak bana gitmez.
Şunu söylemek gerek; Tunç Okan büyük bir iş başarmış. Filmin her adımına; senaryo, yönetim, kurgu, oyunculuk vb. imzayı çakmış. Tuncel Kurtiz ise o esnada çok yüreğe hançer saplamakla meşgulmüş meğer. O nasıl bir 'bizim otobüsü gördün mü gardaş' demektir? Yüreksöken bir oyunculuktu ve film, Zülfü Livaneli'nin de müzikleriyle unutulmaz bir hale geldi.
Şunu söylemek gerek; Tunç Okan büyük bir iş başarmış. Filmin her adımına; senaryo, yönetim, kurgu, oyunculuk vb. imzayı çakmış. Tuncel Kurtiz ise o esnada çok yüreğe hançer saplamakla meşgulmüş meğer. O nasıl bir 'bizim otobüsü gördün mü gardaş' demektir? Yüreksöken bir oyunculuktu ve film, Zülfü Livaneli'nin de müzikleriyle unutulmaz bir hale geldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder